สมัยเด็กๆ ตอนเริ่มได้ยินเสียงเพลงกรอกเข้าหู ตอนนั้นจำได้ว่าวันเสาร์หรืออาทิตย์มักชอบไปเที่ยวบ้านยายซึ่งเป็นบ้านสวนอยู่ริมคลองแสนแสบ บ้านสวนริมคลองแสนสนุก เพราะได้กระโดดน้ำเล่นกับเพื่อนๆ แทบทั้งวัน พอเย็นก็วิ่งเล่นในสวนหรือกลางทุ่งนา บางทียายก็ใช้ให้จูงวัวกลับเข้าคอก (จริงๆ ก็ไม่ชอบนะ เพราะผมยังตัวเล็ก วัวมันชอบวิ่งไล่ผม55+)
เวลาอยู่ในบ้านมักได้ยินน้าๆ เปิดวิทยุฟังพวกนิยายหรือไม่ก็รายการเพลง และจากนักร้องยุคนั้นก็ประมาณคุณ สุเทพ วงศ์กำแหง, ชรินทร์ นันทนาคร และอีกหลายๆ ท่าน แต่มีเพลงบางเพลงที่ติดอยู่ในหูผมจนทุกวันนี้ก็เช่นเพลง “ลูกสาวพ่อขุน” ของคุณ ธานินทร์ อินทรเทพ (จำจนร้องได้ตั้งแต่ยังเด็กๆ) และก็เพลง “อุ๊ยคำ” ของคุณ จรัล มโนเพ็ชร มันคงจะดังมากเพราะได้ยินแทปทุกวัน
พอผมเริ่มเรียนมัธยมต้น ก็เริ่มคุ้นหูกับเพลงของ พิ้งค์แพนเตอร์, ดอกไม้ป่า, แกรนด์เอ็กซ์, รอยัลสไปร์ท แต่ก็ยังไม่ถึงเรียกว่าชอบหรือติดตามเป็นนักฟังเพลงมากนัก
พอเริ่มเข้าเรียน ปวช. ในปี 2527 ตอนนี้เริ่มจะติดตามฟังเพลงละ เริ่มชอบวงชาตรี, รวมดาว, 18 กะรัต, ดิอินโนเซ้นต์, ฟรีเบิร์ด, เรนโบว์ และอื่นๆ เรียกว่าเริ่มติดตาม แต่สมัยนั้นก็ยังไม่มีปัญญาหาซื้อเทปเพลงมาฟังเองหรอกนะครับเพราะได้เงินไปโรงเรียนวันละ 15 บาท ขณะที่ม้วนเทปเพลงราคาตลับละน่าจะประมาณ 45 บาท (แต่พิมพ์บนปก 60-70 บาท) พอเริ่มจะมีตังค์เก็บเหลือจากค่าขนม เทปม้วนแรกที่ผมซื้อฟังเองคือของวงแกรนด์เอ็กซ์ ชื่อชุด “หัวใจสีชมพู” ซึ่งเพลงที่ผมชอบก็มีอยู่หลายเพลงเช่นเพลง หนทางสู่รัก, หัวใจที่ถอดวาง, ไกลพี่ และ ขอใจให้พี่
ตอนนัั้นวงแกรนด์เอ็กซ์น่าจะอยู่กับค่ายเทป ONPA ก่อนที่จะเปลี่ยนชื่อมาเป็นนิธิทัศน์ (จำได้ว่าก่อนหน้านั้นวงแกรนด์เอ็กซ์เคยออกเทปกับค่าย RS มาก่อน) และสมัยนั้นค่ายเพลงของแกรมมี่ยังไม่เกิด หรือเกิดแล้วแต่ยังไม่ได้โด่งดังแลใหญ่โตมากนัก
ค่ายเพลงดังๆ สมัยนั้นที่ผมจำได้ก็มี ONPA, RS, EMI, AZONA นักร้องหรือวงดังๆ ของค่ายต่างๆ อย่างเช่น
ค่ายเพลง ONPA: แกรนด์เอ็กซ์, โอเวชั่น, ดิ อินโนเซ้นต์, 18 กะรัต ฯลฯ
ค่ายเพลง RS: เรนโบว์, ฟรุ๊ตตี้, คีรีบูน, เดอะ ซิกเซ้นต์, รวมดาว ฯลฯ
ค่ายเพลง EMI: พิ๊งค์แพนเตอร์, สุชาติ ชวางกูล ฯลฯ
ค่ายเพลงรถไฟดนตรี: วงชาตรี, ฟรีเบิร์ด ฯลฯ
ค่ายเพลง AZONA: กุ้ง กิติคุณ และนักร้องทางฝั่งแนวเพื่อชีวิตและเพลงลูกทุ่งทั้งหลาย เช่น พุ่มพวง ดวงจันทร์, ยอดรัก สลักใจ ฯลฯ
วัยรุ่นยุคผมน่าจะแบ่งออกเป็น 2 กลุ่มอย่างชัดเจนคือกลุ่มที่ฟังเพลงเพื่อชีวิตอย่างของวง คาราวาน, คาราบาว, ด่านเกวียน, พงษ์เทพ กระโดนชำนาญ ฯลฯ ส่วนอีกกลุ่มก็เพลงสตริงจากค่ายเพลงที่กล่าวมาแล้ว
จากนั้นมาผมก็เริ่มซื้อเทปของวงดนตรีที่ชื่นชอบและติดตามมาโดยตลอดจนสามารถสะสมเทปเพลงได้น่าจะเกินกว่า 200 ม้วนได้ จนกระทั้งเปลี่ยนยุคของม้วนเทปมาเป็นแผ่น CD ซึ่งตอนนั้นก็เรียนจบและเริ่มทำงานแล้ว
