A photo of me and my colleagues, along with some GoldStar Company employees (possibly managers).
Factory workers often use their long weekends to explore other provinces. This photo shows our
While I may not remember the names of each individual in this photo, I’m filled
ผมจำวันเวลาแบบเป๊ะๆ ไม่ได้ว่าครั้งแรกที่มีโอกาสได้เดินทางไปต่างประเทศเมื่อไหร่ แต่พอจะจำปีได้ก็น่าจะประมาณ 1990 (2533) เลยอยากเอาประสบการณ์ครั้งแรกของการได้ไปต่างประเทศมาเล่าให้ฟังขำๆ ในชีวิตจนปัจจุบันมีโอกาสเดินทางไป ตปท. มาก็สักสิบครั้งได้ ประเทศที่ไปมาก็มี เกาหลี, ญี่ปุ่น, มาเลเซีย, สิงค์โปร, ฟิลิปปินส์,
เคยฟังเพลงนี้ครั้งแรกที่ขับร้องโดยคุณ พรศุลี วิชเวช จากการออกรายการทีวี และฟังจากม้วนเทป หรือครั้งที่ผมเคยไปดูการแสดงของวงสุนทราภรณ์ ที่แสดงมาแสดงเป็นประจำที่ศูนย์การค้าพาราไดซ์พาร์ค ถนนศรีนครินทร์ เวลาได้ยินเพลงนี้ก็จะนึกถึงคุณ พรศุลี เหมือนกับว่าเป็นเพลงเอกหรือเพลงประจำของเขาไปเลย แต่พอได้ศึกษาประวัติของเพลงนี้ พบว่าผู้ที่ขับร้องมาก่อนหน้าก็มีคุณ ประภาศรี นรินทรกุล
รู้จักเพลงนี้ครั้งแรกเมื่อตอนที่คุณ แจ้ ดนุพล นำมาขับร้องและทำดนตรีใหม่ หากจำไม่ผิดน่าจะในเทปชุด “แจ้ลายไทย” และก็อีกครั้งในเวอร์ชั่นของคุณ เทห์ อุเทน พรหมมินทร์ ซึ่งน่าจะอยู่ในอัลบั้ม “แกรมมี่โกลด์ สุนทราภรณ์” ไพเราะทั้งสองเวอร์ชั่น และพอได้ค้นหาประวัติของเพลงก็พบว่าเป็นเพลงที่นำมาจากเพลงไทยเดิมชื่อ
ครั้งแรกที่ได้ยินเพลงนี้เป็นปี พ.ศ. 2530 ตอนที่กำลังเรียนชั้น ปวส.1 อยู่ ปกติด้วยเป็นคนที่ชอบนอนดึกเที่ยงคืนตีหนึ่งอยู่แล้วเพราะชอบอ่านหนังสือและฟังเพลงจากรายการวิทยุ สมัยนั้นรายการวิทยุรายการหนึ่งที่ผมชื่นชอบมากชื่อ “เพลงไทยคุณขอมา” ของดีเจ ศิริชัย เลิศวิริยะชัย น่าจะอยู่ที่คลื่น FM93Mz เวลาของการจัดรายการแบ่งเป็นหลายช่วงตั้งแต่หัวค่ำจนถึงเที่ยงคืนได้
พอดีเมื่อปีก่อนที่บ้านทำบุญบ้านแล้วเห็นเขาวางเรียงซ้อนถาดขนมไว้แล้วดูสวยดีเลยถ่ายเก็บไว้ดูเล่นเพราะนึกถึงตอนเด็กๆ ที่มีส่วนร่วมในขั้นตอนการทำขนมไทยๆ พวกนี้ สมัยนี้เวลาทำบุญผมไม่ค่อยเห็นแล้วว่าบ้านงานหรือเจ้าภาพจะทำขนมเอง ส่วนมากจะซื้อสำเร็จรูปเป็นส่วนใหญ่ แต่ที่บ้านผมเองยังทำเองบ้างบางรายการและซื้อสำเร็จรูปบ้างจากตลาด แต่นึกถึงตอนเป็นเด็กๆ ไม่ว่าที่บ้านหรือบ้านยายและละแวกบ้านเวลามีงานบุญผมเป็นเด็กๆ ก็จะได้ไปวิ่งเล่นในงาน สมัยก่อนหากเป็นงานใหญ่ๆ เช่นงานแต่งงานเขาจะมีการเตรียมงานกันหลายวัน เช่นจะได้ยินเขาพูดกันว่า วันงาน วันแห่ วันสุกดิบ
“Who makes no mistakes does not usually make anything.”
