What I used to do for a living.

สมัยผมเรียนวิทยาลัยเทคนิค สมัยนั้นผมรู้จักแต่ ปวช. ปวส. และ ปวท. ผมไม่รู้ว่าระบบทวิภาคีคืออะไร จนมาวันหนึ่งที่ต้องมาทำหน้าที่เป็นทุกอย่างของบริษัทแห่งหนึ่ง และโดนสั่งให้ไปหานักศึกษาฝึกงาน

While working for a multinational company, I was assigned the task of finding land for

Upon graduating and starting my first job, my responsibilities were solely limited to those of

ตอนเรียนจบ ปวส.(อิเล็กทรอนิกส์) และทำงานใหม่ๆ ในโรงงานอิเล็กทรอนิกส์ ตำแหน่งเริ่มแรกตอนนั้นคือ Technician ประจำแผนก Trouble Shooting งานหลักๆ ตอนนั้นคือการดูแลขั้นตอนการทดสอบแผงวงจร (PCBA) และผลิตภัณฑ์ที่ประกอบเสร็จเรียบร้อยแล้ว (Final Ass’y)

ครั้งหนึ่งที่ต้องทำหน้าที่ติดต่อกู้เงินให้กับบริษัทต่างชาติแห่งหนึ่งที่มาทำธุรกิจในไทย สิ่งที่ดูจะเป็นเรื่องโคตรยากเมื่อไปพบปะพูดคุยกับธนาคารต่างๆ ก็คือการที่บริษัทเพิ่งจัดตั้งมาแค่หนึ่งปี และยังไม่มีรายได้อย่างเป็นกอบเป็นกำ คือมีเพียงงบการเงินเพียง 2 ปี (จริงๆ ควรนับว่ามีงบปีเดียว เพราะปีแรกที่ก่อตั้งไม่มีบันทึก Transection ใดๆ เกิดขึ้นเลย) งบการเงินที่เอาไปให้ธนาคารดูคร่าวๆ ณ

ชีวิตการทำงานที่เป็นวิศวกะมา  คือเรียนจบมาอย่างแต่เมื่อมาทำงานจริงก็ต้องเป็นเสียทุกอย่างตามที่เขาจะสั่งลงมา ผลที่ได้ก็เลยมีทั้งที่สำเร็จและผิดพลาด ครั้งหนึ่งตอนที่ต้องมาออกแบบวางผังโรงงานให้กับบริษัท Sub-Contract เล็กๆ แห่งหนึ่งซึ่งมีคนงานเกือบๆ 100 คนได้ บริษัทเป็นโรงงานที่รับช่วงงานประกอบเครื่องรับโทรศัพท์ให้กับบริษัทเกาหลีที่มีชื่อเสียงแห่งหนึ่ง ตอนนั้นผมติดต่อเช่าโรงงานเก่าซึ่งเป็นโกดัง (เคยเป็นโรงงานผลิตรองเท้ามาก่อน) ซึ่งมีพื้นที่กว่า 4000 ตรม.

เมื่อชาติที่แล้วสมัยที่ยังทำงานอยู่โรงงานอิเล็กโทรนิกส์แห่งหนึ่ง ตำแหน่งตอนนั้นน่าจะเรียกว่า “จับฉ่ายเอ็นจิเนียร์” คือทำตั้งแต่ส้วม, กองขยะ ยันหลังคาโรงงาน ทำจริงๆนะครับ เช่นวันไหนฝนตก ก็ต้องรีบเข้าโรงงานแต่เช้าเพื่อไปเดินสำรวจว่าหลังคาโรงงานมีรอยรั่วและน้ำหยดตรงไหนเพื่อนำข้อมูลไปรายงาน EVP (คงเพื่อให้ทำใจว่าจะต้องเสียเงินซ่อมใหญ่เมื่อไหร่มั๊ง5+) หรืองานเครียร์กองขยะอิเล็กทรอนิกส์ที่นำไปทิ้งตากแดดตากฝนมากว่าสิบปีสูงเป็นภูเขาและฉ่ำเน่าไปด้วยน้ำสนิม จนถึงวันหนึ่งที่เกิดปัญหาทำให้ไม่สามารถนำเข้าวัตถุดิบจากต่างประเทศได้ เพราะมีปัญหากับทาง BOI